Do występowania chorób wenerycznych przyczyniają się kontakty seksualne. Bardzo często jest to też wynik nieodpowiedniej higieny intymnej. Warto znaleźć lekarza, który w pełnej dyskrecji zdiagnozuje schorzenie oraz kompleksowo poprowadzi profesjonalną i skuteczną terapię. W Clinica Dermatologica w Gdańsku do rozpoznania choroby wykorzystuje się nie tylko obserwację czy wywiad z pacjentem, ale także przeprowadza się szereg potrzebnych badań, dzięki którym leczenie trwa krócej i nie jest uciążliwe dla pacjenta.
Chlamydia
To jedna z najczęściej występujących chorób wenerycznych, która aż w ponad połowie przypadków przebiega bezobjawowo. Chlamydia jest jednak chorobą niezwykle groźną – może prowadzić do bezpłodności bądź trwałego uszkodzenia narządów płciowych. W przypadkach objawowych pacjentki mogą skarżyć się na obecność śluzowo-ropnej wydzieliny z cewki moczowej lub pochwy, bolesność, uczucie pieczenia, a także potrzebę częstego oddawania moczu.
Rzeżączka
Zakażenie rzeżączką u kobiet w wielu przypadkach ma przebieg skąpoobjawowy i mało charakterystyczny. Szacuje się, że tylko 20% kobiet zgłasza się do lekarza z powodu objawów rzeżączki. Typowymi dolegliwościami są obfite, ropne upławy z pochwy lub cewki moczowej. Może występować również pieczenie, ból w czasie oddawania moczu. Rzeżączka może powodować niewielki świąd, pieczenie odbytu, rzadziej bolesne parcie na stolec.
Opryszczka narządów płciowych
Opryszczka narządów płciowych jest chorobą o podłożu wirusowym. U kobiet jej objawem są bolesne wykwity skórne na wargach sromowych, pochwie czy szyjce macicy, początkowo są to drobne pęcherzyki, które szybko przekształcają się w nadżerki pokrywające się strupem. Chora może także borykać się z gorączką, bólami głowy, dreszczami, węzły chłonne pachwinowe mogą być powiększone i bolesne. Zmiany skórne nie tylko bolą, ale również swędzą i pieką.
Kandydoza pochwy i sromu (drożdżyca)
W ostatnich latach obserwuje się znaczny wzrost zachorowań na kandydozę sromu i pochwy. Najważniejszym patogenem jest tu grzyb drożdżopodobny Candida albicans. Do zachorowań predysponują przede wszystkim: ciąża, otyłość, cukrzyca, antybiotykoterapia, leczenie immunosupresyjne (w tym również glikokortykosteroidami), stosowanie doustnej antykoncepcji czy hormonalnej terapii zastępczej, AIDS.
Objawy mogą być uciążliwe i prowadzić do dużego dyskomfortu. Należą do nich: świąd, pieczenie, a także bolesność i zaczerwienienie sromu i pochwy czy nieprawidłowa wydzielina z pochwy
Kłykciny kończyste
Kłykciny kończyste, będące objawem zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), stwierdza się najczęściej u osób młodych i aktywnych seksualnie. Okres wylęgania wynosi od 6 tygodni do 8 miesięcy, średnio jest to około 3 miesiące. U kobiet zmiany lokalizują się najczęściej na wargach sromowych, w pochwie, okolicach odbytu, mogą obejmować szyjkę macicy i cewkę moczową. Początkowo są to drobne, brodawkowate grudki, które z czasem zlewają się tworząc większe ogniska o kalafiorowatej powierzchni. Nieleczone kłykciny kończyste doprowadzają nie tylko do dyskomfortu psychicznego, ale również problemów zdrowotnych bowiem nierzadko są przyczyną rozwoju nowotworu.
Bibliografia
1. Lipska E, Konarska Z. Kiła wrodzona. „Nowa Pediatria”. 5, s. 45–49, 1999
2. Słomko Z, Drews K: Zakażenia perinatalne, Polskie Towarzystwo Medycyny Perinatalnej, 2001
