Kiła, jest chorobą zakaźną, a to w jaki sposób ona przebiega jest bardzo indywidualne dla każdego chorującego na nią człowieka. Możemy się nią zarazić głównie poprzez stosunek pochwowy, analny lub oralny z zakażoną osobą. Istnieje również prawdopodobieństwo zarażenia się przez pocałunek z zarażoną osobą, wtedy gdy ma ona zmiany kiłowe w gardle. Kiłę wywołują krętki blade ( łac. Treponema pallidum subspecies palladium).
Istnieją dwa rodzaje kiły: wczesna i późna. O wczesnej mówimy wtedy, gdy zawiera ona pierwszy i drugi okres objawowej choroby, a także do 2 lat od zakażenia, wówczas mówimy o utajonej kile wczesnej
Kiła późna obejmuje wieloletnie zakażenie utajone oraz kiłę objawową, która dotyczy różnych narządów. Kiła jest chorobą o bardzo zróżnicowanych objawach, które zależą od etapu choroby. Jej przebieg ma charakter łagodny bądź ciężki, jest to uzależnione indywidualnie. Okres, w jakim choroba powstaje to od 9 do 90 dni, jednak przyjmuje się, że średnio wynosi to około 21 dni. Do objawów zaliczamy owrzodzenia, towarzyszą im powiększenie węzłów chłonnych, które są w okolicy.
Więcej na temat kiły: https://drwenerolog.pl/choroby/kila/
Pierwszy okres kiły obejmuje dwa podokresy, a mianowicie kiłę surowiczoujemną i kiłę surowiczododatnią. Obie trwają około 3 tygodni. W trakcie trwania objawu pierwotnego rozpoczynają się zmiany kiły okresu drugiego. Mają one postać rozległej osutki w skórze oraz błonach śluzowych.
Bardzo ważne, jest szybkie rozpoznanie tej choroby i szybkie działanie, by ją wyleczyć. Warto pamiętać, że gdy zanikną pierwsze objawy, nie należy się tym sugerować, ponieważ choroba właśnie przechodzi w drugą fazę, która niestety może nawet trwać kilka lat
Jeśli zauważymy na naszym ciele niepokojące objawy i znaki, należy koniecznie zrobić test PCR, by dowiedzieć się, czy zaraziliśmy się kiłą. Jeżeli wynik takiego testu jest pozytywny, czeka nas wizyta u dermatologa, najszybciej jak się da. W momencie, gdy diagnoza będzie szybka to istnieje stuprocentowa gwarancja wyleczenia. Najczęściej stosowana jest antybiotykoterapia. Odpowiednio dobrane antybiotyki umożliwiają pozbycie się z naszego organizmu krętka bladego.
Kiła drugiego okresu wczesna utrzymuje się od 9 do 16 tygodnia zakażenia. Gdy osutka wczesna ustępuje, wówczas pojawia się jedna bądź więcej osutek nawrotowych, wtedy mówimy o kile drugiego okresu nawrotowej. Bywa, że osutki nawracają się w czasie dwóch lub czterech lat po zakażeniu, jednak często dzieje się to w pierwszym roku od jego trwania. U niektórych zarażonych ludzi kiła ma przebieg bezobjawowy, przez co trudniej ją wykryć i zauważyć. W przebiegu kiły drugiego okresu powiększają się obwodowe węzły chłonne, zachodzą zmiany w płynie mózgowo-rdzeniowym, czasami dochodzi nawet do uszkodzenia wątroby, oczu czy też nerek.
Najczęściej objawy kiły pierwszego okresu dotyczą takich narządów jak : wargi sromowe, szyjka macicy, okolice odbytu i jama ustna u kobiet, natomiast u mężczyzn najczęściej są to: żołądź, napletek, trzon prącia, moszna. Nierzadko te objawy są niezauważalne, ponieważ nie bolą, więc nie jest łatwo je rozpoznać i zauważyć, że coś się dzieje.
Na tym etapie pojawia się rozsiana osutka plamista bądź grudkowa, a również zmiany na błonach śluzowych. Gdy choroba nadal jest nieleczona atakuje również stawy, narządy wewnętrzne, kości oraz układ nerwowy, a u kobiet w ciąży dochodzi do wewnątrzmacicznego zakażenia płodu. W takiej sytuacji może dojść do śmierci wewnątrzmacicznej płodu albo istnieje ryzyko, że dziecko urodzi się z poważnymi wadami rozwojowymi.
Badanie na kiłę
Dzięki testom, które są dostępne na stronie drwenerolog.pl można wykonać test PCR bez czekania w kolejce w laboratorium. Warto pamiętać o tym, że leczenie nie cofnie zmian, które już powstały w naszym organizmie. Należy bardzo szybko reagować w momencie rozpoznania u siebie choroby. Jest bardzo trudno rozpoznać kiłę, gdy mamy jakiekolwiek przypuszczenia, że mogliśmy się tą chorobą zarazić, od razu warto wykonać test PCR.
Warto też zapobiegać i ograniczać przygodne stosunki seksualne. Profilaktyka jest najważniejsza i warto stosować antykoncepcję taką jak prezerwatywy, aby uniknąć niechcianego zakażenia kiłą
Bibliografia
1. Chechowski J., Wczesna postać kiły wrodzonej – omówienie na przykładzie przypadku. „Postępy Neonatologii”. Suplement II, Poznań, 2002
2. Eatough G, Fracastoro’s Syphilis. Liverpool: Francis Cairns, 1984
3. Anna Dobrzańska, Józef Ryżko, Pediatria. Podręcznik do Państwowego Egzaminu Lekarskiego i egzaminu specjalizacyjnego, Wrocław, Urban&Partner, 2005
4. Sanford Jay P.,Przewodnik terapii przeciwdrobnoustrojowej Sanforda 2009, wyd. 39,Polskie Towarzystwo Zakażeń Szpitalnych, 2009
